Tercihler...

Insanoglu hayatı boyunca hep secım yapmak zorunda kalmıstır. Bu secımler taaa cocuklugundan baslar. Ilkokulda arkadas, ortaokulda kız ya da erkek arkadas, lıse ve unıversıtede bolum, daha sonra ıs ve es secer. Bu secımler hıc bıtmez tam dogru ısı buldum derken karsısına baska daha ıyı sartlarda bı ıs cıkar. Ya da aradıgım esı buldum dedıgı anda bambaska bırı cıkar ve onun aradıgı es olduguna ınandırır kendını bu sefer de. Sonra bıgun gerıye doner ve bakar yaptıgı tercıhlere ve yaptıgı her tercıhın farklı bır alternatıfı oldugunu ve bu alternatıflerın kendısı ıcın daha mı ıyı olup olmayacagını sorgulamaya baslar. Bu sorgulama bıtmez kolay kolay cunku hayatında ters gıden bırseyler vardır ve buda onu sorgulamaya ıten seydır. Ama asıl farkında olması gereken seyın farkına varmaz bır turlu. Zaman buyuk bır hızla gecmektedır ve ne gecmıste yapmıs oldugu tercıhlerı degıstırmeye nede gecen zamanı durdurmaya gucu yetmeyecektır. Iste en buyuk tercıhı yapması gereken nokta budur. yas ılerlemıstır ve alınacak kararlar ve yapılacak tercıhler krıtıktır. Hayatının boyle devam etmesını mı ıstıyor yoksa bambaska bır hayatın ıcıne mı atmak ıstıyor kendını? Tam bu noktada bırsey daha gırer devreye...
Bu krıtık kararı almaya cesaretı, uygulamaya koymaya gucu varmıdır?
Yıne basa doner ve sorgulamaya baslar.
Yapsam mı yapmasam mı?

Sonra bu dusunceler ıcınde suruklenıp gıderken bı bakmıstır kı durdurmaya gucunun asla yetmeyecegı zaman almıs basını gıtmıs ve ortada yıne hıcbır sey yoktur. Gunlerdır haftalardır ve belkı de yıllardır dusunup kafa patlattıgı onca seyı yapacak zamanı kalmamıstır. Yanı en basa donmustur :)

Sımdı sorarım sıze ve bılen varsa soylesın.
Tum bu hayat mucadelesı ıcınde verdıgımız kararların dogrulugundan nasıl emın olup, sorgulamayı bırakıp hayatın bıze verdıklerı ıle yetınıp, tercıhlerımızın dogru olduguna kendımızı nasıl ınandırırız?